Templariusze

 

Istnieje nieprzebrana ilość publikacji zajmujących się tym Zakonem. Wszystkich poddanych historycznej reedukacji, tych "prawomyślnie" już myślących, do tych  obwieszczeń odsyłam. Tutaj żadnego duchowego pokarmu w sensie propagandowej "wiedzy" i jej potwierdzenia,- nie znajdą. Sama nazwa "Templerorden" (zakon Templariuszy) wywodzi się od "Tempel" (ł. templum ), określenia jednoznacznie związanego z miejscem niechrześcijańskiego kultu. Takim miejscem była też "świątynia" na wolnym powietrzu n.p. święty Gaj porośnięty wiekowymi dębami lub Kromlech, również słowiański Chram.  "Swiątynia Salomona" w chrześcijańskim przekazie  nazywana jest Tempel, nawet w Berlinie jest dzielnica Tempelhof  której nazwa może wywodzić się od Templariuszy, ale też od miejsca kultu Germanów,  bo w końcu "Tempelhof" to nic innego jak dziedziniec świątyni, czyli obszar, w pewnym sensie, równy "świętemu Gajowi". Jak  ktoś oczekuje, że podeprę moje rozpoznania "niezbitymi" dowodami to się rozczaruje, nigdy nie przyszło mi do głowy by cokolwiek udowadniać, po prostu i zwyczajnie kojarzę wydarzenia, a to czy harmonizują one z ogólnie narzuconym tokiem myślenia gówno mnie obchodzi. Istnieje szereg poszlak, a nawet dokładnych  rozpoznań,  iż  Templariusze (nazwa ta przylgnęła do nich PO powrocie z Palestyny, prawdziwa ich nazwa brzmiała "milicja Chrystusa")  nie zostali powołani  po to by być ZAKONEM w sensie stricto, to znaczy,  wspierać  kościół katolicki ideologicznie lub propagandowo, chronić pielgrzymów w Palestynie etc....etc...,- jak później ich rzekome zadania propagowano,- lecz po to by wykonali konkretne zadanie w Palestynie na zlecenie tajnej organizacji  (Zakonu?),- "Prieure de Sion" ! Organizatorem tego całego przedsięwzięcia był Peter von Amiens, wychowawca i mentor Gottfried'a von Bouillon,- który został późniejszym (nieoficjalnym) królem Jerozolimy po jej zdobyciu w 1099r. Kiedy papież Urban II  oficjalnie w 1095 r. wezwał do wyprawy krzyżowej by "wyrwać" z rąk mahometanów "grób Jezusa" i "Swiętą Ziemię" był Peter von Amiens najgłośniejszym propagatorem takiej wyprawy. Można spokojnie wyjść z założenia, że nie kierował się fanatyczną religijnością lecz politycznym wyrachowaniem. W przeciwieństwie do przywódców Templariuszy, osoby skupione wokół Peter'a von Amiens nie są z nazwiska znane, musiało się jednak to towarzystwo składać z osób wybitnych, arystokratów, zainteresowanych tym by ponownie powołać na tron dynastię Merowingów, która wprawdzie w 8 wieku została jego pozbawiona ale nie wymarła do dnia dzisiejszego. Gotfried von Bouillon należał do potomków Merowingów, dynastii w której - jak wieść niesie- płynie krew potomków Jezusa. A to, czy mamy do czynienia z legendą lub prawdą  i czy ewentualnie jesteśmy gotowi w to uwierzyć jest  w tej chwili bez znaczenia. Istotne jest czy Peter von Amiens i jego supertajne bractwo dysponowali w tej materii jakąś wiedzą, względnie rozporządzali pełnymi czy fragmentarycznymi dokumentami które taką wersję potwierdzały ? Niewątpliwie tak, ale ten ostateczny dowód w ręku nie mieli i dlatego wysłali tę "milicję Chrystusa" w liczbie 9 osób do Jerozolimy, po to, by odszukali te brakujące informacje. Dużo kwestii związanych z Templariuszami jest owiane mgłą tajemniczości i mistycyzmem. Powołam się na jeden przykład : jak było możliwe, że z  9 mężczyzn  (rycerzy?) wysłanych w tajnej misji do Jerozolimy powstał w krótkim czasie potężny Zakon , niezmiernie bogaty i wpływowy,"potrząsający" królami w całej Europie, i podobnie jak szybko powstał  równie szybko zniknął z kart historii ? Istnieje tylko jedna odpowiedź: ponad samym Zakonem istniała tajna egzekutywa która podejmowała wszystkie decyzje, czyli,- "Prieure de Sion" ! Oczywiście że to "biuro polityczne" istniało i.... istnieje!  Kilku jego członków było nawet na pogrzebie Abbe Sauniere, a Ci z przed około 900 lat celowo zadecydowali, że tych dziewięciu specjalistów od "kreciej roboty", zamieszkają  w Jerozolimie w skrzydle pałacu króla Balduin'a I które zbudowane było na fundamentach owej "Swiątyni Salomona". Przedsięwzięcia tego rodzaju i o takim zasięgu nie planuje i nie podejmuje się na pustą gębę, a już w żadnym przypadku bez konkretnych powodów, które to znowu musiały zostać zainspirowane czymś wiarygodnym. A więc czym? Istnieją tylko dwie możliwości, albo pielęgnowanym przez pokolenia tajemnym przekazem ustnym, albo czymś konkretnym którym  była zwinięta rola z przekazem PISEMNYM , podobnym tym z Qumran. Peter von Amiens znał z pewnością obie wersje które się pokrywały, czyli miał w ręku mocną wskazówkę na to, by ten ostateczny dowód z ziemi jerozolimskiej wyłuskać. Podobnym tym z Qumran ?,- a jak ! Te role z Qumram nie schowano w różnych zakamarkach st.ery, jak na chama próbują wciskać współcześni ortodoksyjni badacze reprezentujący kościół katolicki i badacze izraelscy, tylko w przedziale czasowym od 1 do 70 lat n. ery! Do tego dochodzi, że autorzy textów z Qumran, kimkolwiek byli (Esseńczykami?), stali w opozycji do dynastii królewskiej arabskiego pochodzenia rządzącą w Palestynie i powołanej na tron przez okupantów, czyli Rzymian i, co należy szczególnie podkreślić, w opozycji do żydowskiej kasty kapłańskiej zawdzięczającej swój awans dynastii Herodów i współpracującej sćiśle z zaborcami, co jednoznacznie wynika z analizy udostępnionych już qumrańskich textów. Ci ostatni w oczach owych, jak pielęgnuje się dzisiaj ich nazywać, "Esseńczyków",  byli nikim innym jak ZDRAJCAMI sprawy.... no, ale czyjej ?  Oczywiście że nie tej żydowskiej, w powszechnym dzisiaj rozumieniu, tylko jerozolimskich powstańców walczących z okupantami i ich  współpracownikami,- tymi  nadanymi  z urzędu Arcykapłanami. Również dlatego, bo  nie można zaliczyć wszystkich ówczesnych  mieszkańców Palestyny do Zydów, mimo że tak jednoznacznie do przestrzegannia tego (mojżeszowego?)  PRAWA nawoływali. Wynika to zresztą z wypowiedzi samego Jezusa:  "Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela" (Mateusz 15,24). Ten głęboki konflikt między częścią jerozolimskiej elity popierającej dynastię Herodów, a zatem okupacyjną politykę Rzymian z jednej strony, oraz jerozolimskimi patriotami z drugiej strony, rozgrywał się na dwóch płaszczyznach: teologicznej i zbrojnej. W obu przypadkach obóz narodowy poniósł klęskę. Zburzono Jerozolimę i Tempel, a faworyt Rzymian i współpracownik Arcykapłanów, Saulus, (Paweł) założył nową religię,- która była jedynym wyjściem dla "żydowskiej" elity. Konsekwencją tych wydarzeń były prześladowania ( n.p. zabicie "brata Pana"-Jakuba gorącego obrońcy starożytnego PRAWA,  przez  uległych Rzymowi Arcykapłanów-kolaborantów), które zmusiły przywódców "Esseńczyków" do reemigracji. Tym sposobem niektóre pisma ( role) trafiły do Europy, a konkretnie do południowej Francji (Langwedocji). Przedstawiłem te wydarzenia w ogromnym skrócie po to, by ułatwić zrozumienie działalności Peter'a von Amiens & Co. Po powrocie Templariuszy z Palestyny rozrósł się ten zakon do niebywałych rozmiarów, dysponował ogromnym bogactwem, a jego członkowie "opluwali krzyż i deptali go nogami", czy, jak zeznał jeden z tego bractwa,  podczas przyjęcia go do zakonu powiedziano mu: "Wy wyznajecie fałszywą wiarę, bo on (Chrystus) jest w istocie fałszywym prorokiem. Wierzcie tylko w Boga który jest w niebie, nie w niego",  jak zapisano w protokołach inkwizytorów po 13 październiku 1307, dniu w którym z rozkazu Filipa Pięknego, współpracującego ręka w rękę z papieżem, większość Templariuszy we Francji aresztowano. Nie pozostają więc żadne wątpliwości co do tego, że stosunek Templariuszy do Jezusa w żadnym wypadku nie pokrywał się z nauką głoszoną przez kościół rzymski. Akcja ta, poza rozbiciem samego zakonu Templariuszy i spaleniu żywcem na stosie ich Wielkiego Mistrza, Jacques de Molay, w gruncie rzeczy nic nie dała, dokumenty i pisma, a także ogromny skarb materialny nie znaleziono do dzisiaj. Istnieli więc ludzie  którzy w porę wszystko zabezpieczyli, nimi mogli być jedynie Ci którzy Templariuszami sterowali i o tej akcji wiedzieli,- czyli tajny zakon  zwany dzisiaj ""Prieure de Sion" ! Nie wszyscy Templariusze ale wpadli w sieci Filipa, a tymi byli też zakonnicy z Bézu, miejsca leżącego niedaleko Rennes le Chateau. W tym miejscu należy cofnąć się cokolwiek w czasie, jednym z najbardziej zasłużonych Wielkich Mistrzów  Templariuszy był Bertrand de Blanchefort, arystokrata z Languedoc powołany na tę posadę w 1153, który sprowadził w okolicę Rennes górników z Niemiec,- po co ? Dużo legend krąży na ten temat. Ta najprawdopodobniejsza brzmi: zbudowali w skałach  trudno dostępny i trudny do wykrycia SEJF. W czasie kiedy Filip rozprawiał się z zakonnikami, Ci przebywający w klasztorze w Bézu cieszyli się doskonałym zdrowiem pod opieką niejakiego Seigneur'a de Got i uwaga!,- urzędujący wówczas papież z domu Bernard de Got, a z racji wykonywanego zawodu, Klemens V, pochodził  z rodziny Blanchefort, mianowicie jego matka  nazywała się Ida de Blanchefort. Ostatnią z tego rodu  była nie kto inna tylko Marie de Blanchefort pochowana na cmentarzu w Rennes le Chateau i z którego to nagrobka Abbe Sauniere usunął wszystkie napisy. Podobnie zrobił Boudet na cmentarzu w Rennes Le Bains. Można więc z całym spokojem przyjąć, że KlemensV był w to misterium wtajemniczony, i z tego tytułu Templariusze z rejonu Rennes le Chateau cieszyli się jego względami,- byli pod jego ochroną bo należeli do strażników "św. Grala", pilnie strzeżonej tajemnicy.  Wydaje się to nielogiczne- ale jest !,- co innego znać tajemnicę a co innego odwalać zwyczajną "papieską robotę."  Na koniec warto by postawić pytanie: czy tych "dziewięciu" opróżniło dokumentnie skrytki "Esseńczyków", założonych  przez nich w podziemiach "Salomonowej Swiątyni"?, wygląda że nie, współcześni archeolodzy odnaleźli  tunele które wydrążyli Templariusze, nie pozwolono im jednak dalej grzebać ze względów "religijnych", jak oficjanie podano do wiadomości, nieoficjalnym powodem jest jednak strach przed  niekontrolowanym dotarciem do szokujących wiadomości które dzisiaj trudno byłoby zataić przed światową opinią społeczną. Nie jest to jednak powód do niepokoju, istnieje szereg innych możliwości dotarcia do ukrywanych, czy nie nagłaśnianych wydarzeń z dalszej i bliższej przeszłości, zakładając naturalnie, że tego chcemy. Tym którym udziela się niepokój innego rodzaju-strach przed POZNAWANIEM-zalecam, by w tym miejscu przestali czytać, ponieważ dalsza część moich rozważań to rewizjonizm "pur",-czyli autentyczna i czysta "herezja", względnie, jak ujmują to dzisiejsi nauczyciele motłochu: (że)"nie może czegoś być, co być nie powinno!"

T.v.R.