Odkryto starożytną stolicę „żydowskiej” Chazarii

Filed under: Ezoteryka,Nauka — iza @ 10:23
Tags: archeologia, Chazaria, Itil, Izrael, Samosdiełka

Found: Ancient Capital of ‘Jewish’ Khazar Kingdom
Ze’ev Ben-Yechiel
Israel National News
06 września 2008

Zespół archeologów twierdzi, że odkrył pozostałości legendarnego Kaganatu Chazarskiego w południowej Rosji. Jeśli miejsce wykopalisk okaże się być rzeczywiście na długo zaginioną stolicą starożytnego “państwa żydowskiego”, odkrycie stanowiłoby znaczący przełom dla archeologów i historyków.

© Unknown

Mapa królestwa chazarskiego i jego okolic włącznie z Izraelem

“Jest to niezwykle ważne odkrycie” – powiedział kierownik rosyjskiej ekspedycji, Dimitrij Wasiljew, w doniesieniu francuskiej agencji AFP. Wasiljew, z Uniwersytetu w Astrachaniu, przedstawił swoje uwagi po powrocie z wykopalisk zlokalizowanych w pobliżu rosyjskiej wioski Samosdiełka, nieco na północ od Morza Kaspijskiego. Lokalizacja ta odpowiada w przybliżeniu obszarowi, gdzie zgodnie z przekonaniem historyków mogło istnieć owo imperium.

“Możemy teraz rzucić nieco światła na jedną z najbardziej intrygujących tajemnic tamtego okresu – jak rzeczywiście żyli i mieszkali Chazarzy” – dodał. “O Chazarach wiemy bardzo niewiele – o ich tradycji, obrzędach pogrzebowych czy kulturze”.

Profesor Dmitrij Wasiljew

W sfinansowaniu wykopalisk, prowadzonych latem w różnych miejscach w całym regionie, w którym dokonano odkrycia, pomogły Żydowski Uniwersytet w Moskwie i rosyjski Kongres Żydowski. Projekt nadzorowany był przez licznych profesorów uniwersyteckich, a uczestniczyło w nim około 50 studentów.

Chazarzy znani byli jako pół-koczowniczy lud turecki, który w okresie od VII do X wieku n.e. zdominował stepy euroazjatyckie i rejon Północnego Kaukazu. Pochodzenie Chazarów i ich rzekoma konwersja na judaizm jest przedmiotem sporu wśród wspólczesnych historyków.

W VII wieku n.e. wzdłuż wybrzeży Morza Kaspijskiego, w Północnym Kaukazie Chazarzy założyli niezależny kaganat, czy też królestwo. Uważa się, że w VIII lub IX wieku, czyli w okresie największej świetności królestwa, na polecenie króla (kagana) obowiązującą religią stał się judaizm. W owym czasie Kaganat Chazarski i jego lennicy kontrolowali sporą część obszarów dzisiejszej południowej Rosji, zachodniego Kazachstanu, wschodniej Ukrainy, Azerbejdżanu, Kaukazu (w tym Circassii, Dagestanu, Czeczenii i części Gruzji), i Krymu.

Pierwszy żydowski chazarski król (kagan) nosił imię Bulan, co oznacza “łoś”, choć niektóre źródła nazywają go hebrajskim imieniem Sabriel. Późniejszy król, Obadiasz, wzmocnił judaizm, zapraszając do królestwa rabinów i budując synagogi.

Począwszy od Średniowiecza spotykamy w rabinicznej literaturze liczne odniesienia do żydowskiego królestwa Chazarów. Wśród nich znajdziemy słynną opowieść Rabina Yehuda HaLevy’ego, zamieszczoną w jego dziele „Kuzari” z XII wieku. Książka szczegółowo opisuje długą rozmowę między pewnym chazarskim królem z anonimowym żydowskim “mędrcem”, kiedy to genialne przedstawienie istoty Tory przez tego ostatniego zmusiło króla do przyłączenia się do narodu żydowskiego.

Wśród innych źródeł żydowskich wspierających chazarską żydowską tożsamość jest list napisany przez średniowiecznego żydowskiego pisarza Avrahama ibn Dauda, który wspomniał o spotkaniu rabinackich studentów z Chazarii w Toledo (Hiszpania) w połowie XII wieku. Dobrze znany tekst Schechtera podaje inną wersję nawrócenia króla chazarskiego i wspomina Benjamina ben Menachema jako króla chazarskiego. Saadia Gaon, uważany przez wielu za największego rabina swojego pokolenia w X wieku, również wypowiadał się o Chazarach pozytywnie w swoich pismach.

Odniesienia do żydowskiego królestwa Chazarów pojawiają się także w nie-żydowskiej literaturze. Klasyczne muzułmańskie źródła, opisujące takie królestwo, często są cytowane przez współczesnych muzułmańskich uczonych w ich próbach udowodnienia, że historyczną ojczyzną Żydów nie jest dzisiejszy Izrael.

W kronikach arabskich chazarskie miasto, które w swoim przekonaniu odnalazł prof. Wasiljew, nazywano “Itil”. Według profesora nazwa ta może w rzeczywistości być arabskim odwołaniem do rzeki Wołgi – wielkiej drogi wodnej, nad którą miasto zostało założone – albo do obszaru delty rzeki.

Różne źródła opisują Itil jako miasto niezwykłej etnicznej i religijnej tolerancji i różnorodności. Podróżnicy przybywający do miasta zauważali, że były tam oddzielne domy modlitwy i sądy dla chrześcijan, żydów, muzułmanów i pogan.

Do tej pory jednak resztki miasta pozostawały niezidentyfikowane, a wielu ludzi było przekonanych, że w upływającym tysiącleciu, licząc od upadku imperium Chazarów w X wieku, wszystkie ślady miasta zostały zmyte do Morza Kaspijskiego.

Chociaż archeolodzy prowadzili wykopaliska w rejonie Samosdiełki przez ostatnie dziewięć lat, dopiero teraz zespół Wasiljewa mógł uznać odkrycia za dostatecznie przekonujące, żeby uznać to miejsce za byłą stolicę. Wśród obiektów, jakie zespół odkopał, znajdują się pozostałości starożytnej ceglanej fortecy.

Samosdiełka

“W twierdzy znaleźliśmy chaty podobne do jurt, które są charakterystyczne dla chazarskich miast” – powiedział naukowiec. “Twierdza miała trójkątny kształt i wykonana była z cegieł. Jest to kolejny argument za tym, że nie było to zwyczajne miasto”.

zdjęcia: prof. Wasiljewa i wykopalisk zaczerpnięte z tej strony.

Przekład: PRACowniA

*************************